பிரிக்க முடியாதபடி
சேர்ந்தே இருக்கிறது
என் பழைய நினைவுகளோடு
உன் நினைவுகளும்
புத்தகச் சுமையைத்தவிர
வேறெந்த சுமையும் இல்லாத
அந்த நாள் ஞாபங்கள்
என் மனச்சுமையை
மேலும் அதிகரிக்கிறது
தோலைக்காட்சியில் தெரிவோம்
என்ற நம்பிக்கையிலே
பக்கத்து வீட்டு
பங்கஜம் மாமியின்
ஆன்டெனா கம்பியை
தொங்கி உடைத்தது!
பிள்ளையார் கோயிலிலே
விடலை போட்ட தேங்காயினை
நம்மை விட சிறுவனிடம்
தட்டிப்பறித்தது!
குச்சி கம்பு விளையாடுகையில்
நீ அடித்த குச்சி
சோமு தாத்தாவின்
முதுகில் பட
அவர் நம்மை துரத்தி வந்தது!
சும்மாயிருந்த நாயின்மீது
கல்லெறிந்து
அது நம்மை கடிக்க வந்தது!
இப்படி எத்தனையோ
ஞாபங்கள்..
பரண் மீது தூங்கிகொண்டிருக்கும்
நினைவுகளில்
அதை எதிர்ப்பார்க்கும்போதெல்லாம்
அதன் தூசி பட்டு
என் கண்ணை உறுத்துகிறது!
அந்த நாட்கள்